ในการดูแลของบริษัท ที.ซี. ฟาร์มาซูติคอล อุตสาหกรรม จำกัด ในนามกลุ่มธุรกิจทีซีพี (TCP)
โครงการโรงเรียนปล่อยแสง เป็นโครงการในการดำเนินงานของคณะวิทยาการเรียนรู้และศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ร่วมกับบริษัท ที.ซี. ฟาร์มาซูติคอล อุตสาหกรรม จำกัด ในนามกลุ่มธุรกิจทีซีพี (TCP) และสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน จัดทำโครงการโรงเรียนปล่อยแสง : พัฒนานิเวศการเรียนรู้ (School Learning Eco-system Development)
โครงการโรงเรียนปล่อยแสงมีจุดมุ่งหมายจะเห็นการพัฒนาการศึกษาไทย โดยเป็นฝ่ายสนับสนุนพัฒนาครูและบุคลากรทางการศึกษาที่เกี่ยวข้อง ในการปรับเปลี่ยนการออกแบบการเรียนการสอน สนับสนุนให้ครูเป็นผู้พัฒนานิเวศการเรียนรู้ที่เหมาะสมกับบริบทของโรงเรียน และให้ครูเป็นผู้อำนวยการเรียนรู้ ออกแบบจัดการเรียนรู้แบบ Active Learning และ Authentic Learning มีสื่อการเรียนรู้สำหรับการจัดการศึกษา มีการทำงานเป็นทีมและเครือข่ายเครือข่ายการเรียนรู้ชุมชนวิชาชีพ (PLC) เพื่อเป็นต้นแบบให้กับโรงเรียนต่างๆ ทั่วประเทศ และเป็นกลไกสำคัญต่อการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของระบบการศึกษาไทย
โครงการโรงเรียนปล่อยแสงได้เริ่มเมื่อปี 2564 และดำเนินงานอย่างต่อเนื่องในภายใต้ชื่อโครงการ โรงเรียนปล่อยแสง : พัฒนานิเวศการเรียนรู้ โดยมุ่งหวังจะพัฒนาการศึกษาไทยที่มีความสอดคล้องกับบริบทชุมชน ผู้ปกครอง โรงเรียน และผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับโรงเรียนนั้น ๆ ซึ่งเรียกว่า “นิเวศการเรียนรู้” ในหลากหลายพื้นที่ จำนวน 10 โรงเรียนทั่วประเทศ ซึ่งโรงเรียนในเครือข่ายนี้เข้าสู่กระบวนการวิจัยและพัฒนาองค์ความรู้เพื่อให้เห็นจุดหมายตามที่โรงเรียนต้องการผ่าน 4 ยุทธศาสตร์ ดังนี้ ยุทธศาสตร์ที่ 1 : การวิจัยและพัฒนานิเวศการเรียนรู้, ยุทธศาสตร์ที่ 2 : การพัฒนาศักยภาพบุคลากร, ยุทธศาสตร์ที่ 3 : การพัฒนาสื่อการสอนและทรัพยากรการเรียนรู้ และยุทธศาสตร์ที่ 4 : การสื่อสารกับสังคม
ผลงานที่เกี่ยวข้อง
การอ่านเปลี่ยนโลก
แม้จะผ่านพ้นสถานการณ์โควิด-19 ที่เด็กต้องกักตัวเรียนหนังสืออยู่บ้านมาได้หลายปีแล้ว แต่ผลกระทบจากช่วง 2 ปีนั้นยังไม่หายไปไหน คุณครูจากโครงการโรงเรียนปล่อยแสงหลายคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า หลังกลับมาเรียนที่โรงเรียนอีกครั้ง เด็กหลายคนมีปัญหาเรื่องการอ่านเขียน หลายคนมีพัฒนาการล่าช้า และหลายคนไม่สนใจการเรียนรู้เหมือนเดิมเราจึงมาคุยกับพี่เจ-สุดใจ พรหมเกิด ประธานมูลนิธิสร้างเสริมวัฒนธรรมการอ่าน เพื่อหาคำตอบว่าผลกระทบที่สถานการณ์โควิด-19 เหลือทิ้งไว้ให้แก่เด็กนั้นร้ายแรงมากน้อยแค่ไหน และการอ่านจะช่วยฟื้นคืนการเรียนรู้ที่หล่นหายไปได้อย่างไร 2 ปีที่หล่นหาย จากเด็กที่เคยเรียนอยู่ชั้นอนุบาล 1 ต้องกักตัวอยู่ที่บ้าน 2 ปี โรงเรียนเปิดอีกทีก็ขึ้น...
ชวนเด็กให้อ่านได้ และเขียนดี ไม่ใช่เรื่องยาก
เมื่อการอ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ของเด็กกลายเป็นปัญหาใหญ่สำหรับคุณครูในยุคหลังโควิด-19 โครงการโรงเรียนปล่อยแสงจึงร่วมกับมูลนิธิสร้างเสริมวัฒนธรรมการอ่าน ชวนคุณครูมาเรียนรู้ร่วมกับวิทยากรด้านการอ่านเขียนที่มีชื่อเสียงสองท่าน ว่ากิจกรรมแบบไหนที่จะทำให้การฝึกอ่านฝึกเขียนกลายเป็นเรื่องสนุก และฟื้นทักษะทางภาษาที่หล่นหายไป เพื่อให้เด็กกลับมาตามทันพัฒนาการที่ควรจะเป็นได้ในเร็ววัน ครูอ่านให้ฟัง เด็กก็อ่านได้ “ปกติการสอนของคุณครูจะตั้งเป้าไว้เลยว่าจะสอนอะไรให้แก่เด็ก แล้วครูก็เลือกหนังสือที่ถูกใจครู มาเล่าให้เขาฟัง แต่ช่วงเวลาแห่งการอ่านก็ควรจะสนุกสำหรับเด็กสิ วันนี้เราเลยเริ่มจากชวนให้คุณครูคิดว่า เด็กชอบอะไร แล้วจะเลือกหนังสือที่ตรงกับความชอบของเขาได้ไหม” ครู “แต้ว” ระพีพรรณ พัฒนาเวช นักเขียนนิทานเด็ก วิทยากรของโครงการเล่าว่า การอ่านนั้นนอกจากจะเป็นทักษะแล้ว ยังเป็นทัศนคติแบบหนึ่งด้วย...
การศึกษาไทยไม่ไร้ความหวัง
จะดีแค่ไหนหากเมื่อเราหมดไฟแล้วยังมี “พื้นที่” เยียวยาเติมพลัง มีผองเพื่อนผู้ประสบชะตากรรมเดียวกันคอยหนุนเสริมเพิ่มกำลังใจ มีชุมชนที่ช่วยให้เราเริ่มต้นและร่วมสร้างความเป็นไปได้ใหม่ๆ ร่วมกัน โครงการโรงเรียนปล่อยแสงกำลังทำหน้าที่เป็นพื้นที่นั้น ให้กับครู ผู้อำนวยการโรงเรียน และโรงเรียนหลากหลาย เพื่อร่วมกันสร้างภาพฝันของระบบการศึกษาที่ดีให้กลายเป็นจริง บนถนนสู่การเปลี่ยนแปลงที่เคลื่อนไปอย่างช้าๆ ขอชวนทุกคนมาอ่านมุมมองและความหวังของทีมบริหารโครงการโรงเรียนปล่อยแสง ผู้อยู่เบื้องหลังการขับเคลื่อนระบบนิเวศของโรงเรียนและระบบการศึกษาไปพร้อมกัน รศ.ดร. อนุชาติ พวงสำลี, ผศ.ดร. อดิศร จันทรสุข, อาจารย์อธิษฐาน์ คงทรัพย์ และคุณสราวุฒิ...
ความท้าทายและการไปให้ถึงจุดหมายของ “โรงเรียนปล่อยแสง”
โครงการโรงเรียนปล่อยแสงมีเป้าหมายหลัก คือการสร้างนิเวศการเรียนรู้ที่มีความสุขและเปี่ยมความหมาย ผ่านการทำงานร่วมกันระหว่างครูและผู้บริหารโรงเรียน อาจารย์อธิษฐาน์ คงทรัพย์ ผู้อำนวยการโครงการโรงเรียนปล่อยแสง เล่าถึง 3 ความท้าทายที่โครงการฯ พยายามชี้ชวนให้ “ครูแกนนำ” และ “ครูก่อการใหญ่” หรือบรรดาครูและผู้บริหารโรงเรียนที่เข้าร่วมมองเห็นและขับเคลื่อนร่วมกัน คือ 1....